Voor iedere organisator van een demonstratie of manifestatie is de Dam de uitgelezen plek. Met de vereiste politievergunningen wordt echter spaarzaam omgesprongen. Een van de meest memorabele manifestaties was ongetwijfeld het door de gemeente Amsterdam georganiseerde lawaaiconcert in de avond van 2 november 2004 na de moord op Theo van Gogh elders in de stad. Deze moord werd gepleegd door de radicale moslim Mohammed B., die Van Gogh zag als een vijand van de islam. Op 25 mei 2012 kreeg deze gebeurtenis op de Dam een curieus staartje door de illegale persconferentie van de islamistische organisatie Sharia4Holland. Staande voor het Nationaal Monument werd bij deze gelegenheid verkondigd dat de democratie een kankergezwel zou zijn en dat er na de stichting van een islamitische staat in Nederland afgerekend zou worden met Geert Wilders. Vanuit een democratisch perspectief even beangstigend zijn de fotografisch gedocumenteerde parades van de Duitse bezetters en hun Nederlandse geestverwanten tijdens de oorlogsjaren.
Met toestemming georganiseerde demonstraties waren en zijn voor (pers)fotografen dankbare onderwerpen. Deze variëren van massale acties van werklozen, vakbonden en ambtenaren, protesten tegen kernbewapening en ingrijpende gebeurtenissen in het buitenland, tot acties in het kader van de vrouwenemancipatie of de homobeweging. Legendarisch zijn de woorden die
Op 6 april 2011 vond er pal voor het Nationaal Monument een aangrijpende gebeurtenis plaats, die uitsluitend door omstanders met mobiele telefoons kon worden vastgelegd. Rond het middaguur stak de uitgeprocedeerde Iraanse asielzoeker Kambiz Roustayi zichzelf in brand en overleed na deze wanhoopsdaad later aan zijn verwondingen (http://youtu.be/Dnn117H86dk).
Ref.: Nationaal Monument, Orde en veiligheid
