Het in 1934 voltooide bakstenen pand op de hoek van de Dam en het Damrak van architect Jan Gratama, kent een lange voorgeschiedenis. Eerdere bebouwing op de deze locatie werd voor 1563 ’t Suykerhuis genoemd; daarna het huis Sint Nicolaes of Sinter Niclaes vanwege een gevelsteen met ‘Sinter-claes’, die kindertjes in een kuip tot nieuw leven wekt. In de tweede helft van de 19de eeuw was er een tapperij gevestigd, die café Bisschop werd genoemd vanwege de achternaam van de kastelein.
In 1899 verrees er een nieuw pand met op de begane grond een iets chiquer, gelijknamig café. Het pand kreeg de bijnaam ‘de vulkachel’ omdat de tweede en derde verdieping bij avond rossig licht uitstraalden. Vanwege slechte onderheiïng moest het café zijn deuren in 1926 sluiten en werd het gebouw grotendeels gesloopt. Van onder tot boven met reclame beplakt, hebben de restanten de Dam tot 1933 ontsierd; vandaar de bijnaam ‘de ruïne van de Dam’. De nieuwbouw
De genoemde gevelsteen met ‘Sinter-claes’ vond een plaats boven de ingang van het pand aan de Dam. Tijdens de eerste intocht van Sinterklaas – schutspatroon van Amsterdam – op 1 december 1934 hing de als heiligman vermomde acteur Eduard Verkade een krans aan de steen. Veel later kwam er een einde aan deze traditie. Sindsdien maakt de Sint er nog steeds ‘halt en front’ met zijn paard, kijkt omhoog, knikt licht, brengt een groet met de rechterhand en vervolgt daarna zijn intocht.
Litt.: Roelfs 1982, Wijnman 1974
